آلودگی پلاستیکی یک مشکل عمده در دنیا به حساب می‌‌آید.
برای ساخت کیسه‌ها و پلاستیک های تجزیه پذیر از cassava که یک نوع ریشه گیاهی است استفاده می‌شود.این گیاه در رژیم غذایی بسیاری از مردم امریکای لاتین و آسیا کاربرد دارد. این کیسه‌ها در واقع فقط ظاهری شبیه به پلاستیک دارند اما کاملاً تجزیه و تبدیل به کمپوست می‌شوند و در آب نیز حل می‌شوند.
سالانه حداقل 8 میلیون تن از زباله‌های پلاستیکی وارد اقیانوس‌ها می‌شوند که معادل خالی کردن کامیونی پر از زباله در هر دقیقه است. تجمع پلاستیک‌ها در اقیانوس‌ها زندگی دریایی و پرندگان را با خطر مواجه کرده است. ذرات ریز شده پلاستیک‌ها نیز می‌توانند وارد زنجیره غذایی شوند. در حال حاضر برای این مشکل تنها از روش بازیافت استفاده می‌شود که فقط 14 درصد از پلاستیک‌هایی که برای بسته‌بندی استفاده می‌شوند وارد این فرآیند می‌شوند. گردش مالی موجود در صنعت پلاستیک‌های بسته‌بندی سالانه بین 80 تا 120 میلیارد دلار است.
ایده اصلی برای رفع مشکل پلاستیک ها ایجاد چرخه‌ی مستقیمی از آن‌ها است یعنی بعد از استفاده و دور ریخته شدن، قابلیت استفاده مجدد داشته باشد؛ که برای دست‌یابی به این هدف دو مسیر قابل طراحی است:
1- تغییر در طراحی پلاستیک‌های بسته‌بندی
2- یافتن موادی که بتوان جایگزین پلاستیک‌ها کرد.
سالانه بیش از 10 میلیارد لیوان قهوه مصرف می‌شود. برای حل مشکل تجمع لیوان‌های قهوه که به سختی هم بازیافت می‌شوند. یک شرکت کاغذهایی براساس یک اریگامی را طراحی کرده است که 100 درصد از موادی تولید شده که قابلیت تبدیل به کمپوست را دارند.
یک نوع پلاستیک بسته‌بندی ارائه شده است که در واقع فقط ظاهری شبیه به پلاستیک دارد. برای ساخت آن از مواد جنگل و محصولات کشاورزی استفاده شده است. از این محصولات می‌توان برای بسته بندی غلات صبحانه، مغزها و پنیر استفاده کرد. این ایده می‌تواند برای 15 درصد از بسته‌بندی‌های محصولات به کار گرفته شود.
یکی دیگر از ایده‌های مطرح شده برای حل مشکل تجمع پلاستیک‌ها، استفاده از یک نوع جلبک دریایی برای تولید پوشش‌های غذایی است که به راحتی در آب حل می‌شود و به عنوان کود زیستی نیز می‌تواند مصرف شود زیرا دارای ویتامین‌ها و مواد معدنی است.
